23.10 czasu miejscowego w Abu Dhabi, ale jeszcze 22.10 czasu polskiego

Jesteśmy na lotnisku w Emiratach Arabskich i czekamy na Air Berlin do Berlina. Pożegnaliśmy Azję, spędzając uroczy ostatni dzień w Bangkoku. Przepłynęliśmy się public boat Chao Phrayą, byliśmy nawet w porcie Payap Pier, gdzie mieszkaliśmy podczas pierwszego pobytu w Tajlandii. Zjedliśmy znów pad thai, popiliśmy sokiem z granatów, a Piotrek jeszcze raz poszedł na masaż. Przeszliśmy się obok Grand Palace, który tradycyjnie był "zamknięty" (stara śpiewka Tajów). Z rozczarowaniem dowiedziałam się, ze Tajowie nie są tak otwartymi negocjatorami jak Balijczycy (i znów całe moje jestestwo woła: ,,Tęsknię za Tobą, Bali!”).

Ostatni poranek w Azji spędziliśmy na tarasie naszego hotelu, obserwując budzący się do życia Bangkok i groźne chmury, przesuwające się złowrogo nad drapaczami chmur dzielnicy biznesowej miasta. Uwielbiam te moje poranki w Azji, tylko moje. Przechadzam się wtedy po mieście, poświęcając uwagę twarzom, zapachom, miejscom. Bangkok o poranku jest gwarny, pachnie pieczonymi cukrowymi bułeczkami i niestety mięchem, które leży na słońcu, często z dziesiątkami much na swojej powierzchni (po co komu lodówka?:)). Zrobiłam śniadaniowe zakupy w SevenEleven i u bardzo nerwowej Tajki sprzedającej pieczywo, a potem wypiliśmy na tarasie Ice Coffee, zjedliśmy po cukrowej bułeczce, zabraliśmy walizkę i wymeldowaliśmy się z Samsen Skyline Hostel, po wyjątkowo parnej i męczącej nocy. Plusem tego hostelu okazała się natomiast sympatyczna obsługa, która pozwoliła nam jeszcze tego popołudnia wrócić na prysznic, co by się trochę odświeżyć po całodniowym spacerowaniu po mieście przed lotem. I to by było na tyle nas w Azji. Z łezką w oku oglądam zdjęcia z Bali. I coś mi się wydaje: Bali, jeszcze się spotkamy!

Zdjęcia (5)

Komentarze (0)